Overvloed

Dit is overvloed.

Hoe jij me eert

en vereert…

Zelfs als ik pissig de pot op tafel smijt

omdat :

weer de bonen verbrand…!

En ik met pruillip en al

mijn klaaglied begin vol huisvrouwengejammer.

En jij, met jouw grote armen en nog groter hart

ze vrolijk plukt

die bonen uit mijn pot.

En smult.

Ze doet verdwijnen in het gat tussen jouw baard,

die grijs onze geschiedenis verhaalt,

en wijsheid draagt

En nu ook een streepje saus…

Overvloed is het,

hoe jij door mijn dagen meandert

en al mijn stomme fouten liefdevol omhelst

ze indijkt,

omwalt,

begraaft

met die mantel…ja

en zonder woordenvloed

Je doet uit liefde.