maandag 12 december 2011

Alleen thuis...

Ik had het huis voor mij alleen vandaag.
Dat was zeker maanden geleden. Er is wel altijd iemand hier.
Behalve vandaag.

Voor het eerst in lange tijd voelde ik een kleine vreugdekriebel om eindelijk eens alleen te zijn.
Geen gezeur aan mijn oren, niemand die me voor de voeten loopt, en de radio op 1!
Ik had grootse plannen.
Eerst wat boodschappen doen, dan de drie kilo snijbonen die al twee dagen mijn koelkast bevolken door de snijmolen duwen en hup.. de kookpot in, nog een droge was opvouwen, een kilootje prei stoven, een wandelingetje met de hond, een beetje huishoudelijke administratie en dan... genieten!
Zalig nietsdoen, een hele namiddag lang!

Ik sprong dus op de fiets voor de geplande boodschappen -Marktdag... druk, druk, druk!- en stortte me daarna op de snijbonen terwijl de droogkast vrolijk toerde. Het ging vooruit!
Daarna, de bonen aan de kant, de pot op het vuur, de bonen in de pot, een wasje vouwen, een andere was in droogkast, de prei op de plank, de prei in de pot, het vuurtje laag, de bonen door het vergiet, de hond aan de lijn, wandelen, de prei in een Tupperwareke, de bonen in diepvrieszakjes, de was vouwen, stoofvlees bakken, uien schillen en bakken, aardappelen schillen, aardappelen koken om vanavond te bakken, uien schillen voor bij de bonen voor vanavond, de afwas doen (een hele berg!), de kookplaten afwassen, de gootsteen proper maken, afval opruimen, rommel opruimen, de hond eten geven, zitten voor de huishoudelijke administratie... gelukkig mét koffie.

Net klaar... de deur... kwart na vier...
In koor: 'Dag mama!'
En dan...:
Of het eten op tijd klaar zal zijn, want er is fotografieles vanavond...
'En, wat eten we?'
Of ik de papieren geregeld heb voor het werk...?
Of die broek al gewassen is...?
'Heb je nog een verlengsnoer voor de kerstboom in de klas...?'
'Waar is de neusspray...? Mijn neus zit verstopt!'
'Van wie is dat kerstkaartje...?'
'Is er nog post...?'
'Mijn rug doet pijn en mijn armen zijn stijf!'
Maar ook:
'Love you!'
...

Heel eventjes een kleine zucht...
Gedaan met de 'rust' die er eigenlijk geen was...
En genieten van de zalige drukte. Van de verhalen van elke dag. Van ons samenzijn...
'Love you too...!'







Geen opmerkingen:

Een reactie posten