zaterdag 24 december 2011

Gratia plena...


Op kleine benen de ijsnacht in,
met stekelige sterren,
messcherpe maan,
en een tij, dat vloedig strandt,
klampt zich vast aan het aardse.

Minzaam strijkt de wind het golven van haar schoot.

In dit laatste seizoen baart haar zee hemelshoge liefde.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten